Afscheid O-NEST VOM TERLÜNER SCHLOSS

Orenda, afscheid van een bijzondere pup.

Het afscheid van Orenda, het enige pupje uit het O-nest, heeft haar geboortehuis verlaten.
Waarom is zij zo bijzonder voor ons geweest?
Het begon eigenlijk al met haar geboorte.
Ze kwam ter wereld, terwijl Linda in het ziekenhuis lag.
De eerste keer dat Linda niet bij de geboorte van één van haar nestjes was!
Orenda kwam als enige pup ter wereld en woog 730 gram.
Wellicht door dit geboortegewicht, maar ook door haar kracht, wist ze het leven letterlijk te grijpen.
Want ze kwam met de keizersnede ter wereld, helemaal groen en benauwd.
Maar Dierenkliniek Drachten heeft kordaat opgetreden en wist haar er na ruim een uur helemaal bij te krijgen.

Na 10 dagen werd het op zeer ingrijpende wijze duidelijk dat Orenda de laatste pup zou zijn, die persoonlijk door Linda was gefokt.
Orenda werd op die wijze voor ons toch wel héél erg bijzonder en voor Geertje kreeg ze een extra emotionele waarde.
Orenda, dochter van Dohate vom Terlüner Schloss en Enzzo of Haely's Future.
(Je hebt het toch maar even nog mooi geflikt, Enzzo' om op jouw leeftijd nog zo'n mooie pup voort te brengen.)
Orenda werd al snel Orenda genoemd, omdat ze de enige in het nest was.
Normaliter noemde Linda haar pups niet bij hun geboortenaam, omdat ze toch naar andere eigenaren zouden gaan, maar in dit geval leek het gewoon juist om haar wel bij deze mooie naam te noemen. Orenda staat voor 'Magische krachten'.
Ze moest in de eerst weken grotendeels door Geertje met de fles gevoed worden, wat natuurlijk veel tijd en energie heeft gekost.
Maar ze groeide als kool en bleef goed en naar verhouding doorgroeien.

Door de enorme inspanning en liefdevolle toewijding van Geertje werd Orenda een mooie, open en stabiele pup, die op zich wel van wanten wist, maar ook een schatje was om te zien en om je heen te hebben.
Zeer ondernemend, speels en zoals later bleek ook o.a. geschikt zou kunnen zijn voor IPO.
Want 'vast was vast' bij Orenda, zoals de laatste foto's hieronder ook wel laten zien.
Ze heeft wat langer bij Geertje mogen verblijven, omdat deze dame uiteindelijk naar Zweden zou verhuizen en zoals jullie hebben kunnen lezen is dit onlangs gebeurd.

Naast onze dank aan Geertje wil ik ook graag onze dank uitspreken aan Monique Ketelaar.
Je bezoeken en ondersteuning hebben we zeer op prijs gesteld, meid!

Nu is er een fase afgerond en zal Orenda verder doorgroeien in Zweden, haar nieuwe thuisland.
Hopelijk zullen we in de toekomst nog weer eens wat van haar horen en zien.
Wij wensen het nieuwe bazinnetje heel veel plezier met ORENDA.

namens Linda Oosterom,
haar broer Jan en zus Jeanette.

Grappig, dat hierboven "Afscheid O-NEST VOM TERLÜNER SCHLOSS" staat. Omdat Orenda het enige pupje in dit nest was, hebben we het eigenlijk nooit een nest genoemd. Linda deed dat ook niet.

Maar om ter zake te komen: het kon natuurlijk niet uitblijven, Orenda ging vroeg of laat weg. En afgelopen week was het dan zover.

Met Malin Ranestål, een goede vriendin van Linda, hadden we afgesproken dat zij Orenda mee zou nemen naar Zweden. Zij had besloten om Orenda uit te plaatsen bij Anette Renman. Anette kende ik wel, dus ik wist dat het wel goed zat.

Woensdag 27 september kwam ze aan op Schiphol, waarna Monique haar van het treinstation in Heerenveen ophaalde (Monique, bedankt!). Omdat ze 's avonds aankwam, hadden we niet veel meer aan de dag, maar donderdags zijn we gelijk op de fiets naar Geertje gegaan zodat Anette haar kon bewonderen.

Helemaal weg was ze van Orenda. Ze waren gelijk onafscheidelijk.

Op vrijdag was het zover. Samen met mijn moeder bracht ik Anette en Orenda naar Schiphol, waarna ze terug zouden vliegen naar Stockholm.  De autorit was erg gezellig en op Schiphol was het niet heel moeilijk afscheid nemen, want ik weet dat ik Orenda en Anette nog vaak genoeg zal treffen, is het niet in Nederland, dan is het wel in Zweden.
Ik wens hierbij Anette heel veel succes en plezier toe met Orenda en hoop dat ze een grote aanwinst zal zijn voor de Sunnantorps kennel en voor de Scandinavische fokkerij!

Anette och Malin: Jag hoppas (och egentligen vet jag det redan...) att Orenda ska ha det jättebra i Sverige och jag hoppas att hon ska utveckla sig som en toppen brukshund och utställningshund!

Hieronder een aantal foto's van Orenda en Anette, merendeels genomen door Anette.

/Ben Oosterom

Orenda en Anette op Schiphol	Orenda speelt met Anette haar oudere reu Musse in Zweden

Week 8 O-NEST VOM TERLÜNER SCHLOSS

Hallo,

Even weer  een nieuws-flash. De afgelopen week gingen, niet pa en moe naar de speeltuin toe, maar Orenda en ik. Betere socialisatie voor een pupje kun je niet bedenken. De eerste keer heb ik haar laten kennismaken met het terrein. Schommels, klimrekken, glij- en kabelbanen, zand, prullebakken, enz.

Ons tweede bezoek was met spelende kinderen erbij, van verschillende leeftijden en culturen. Ze genoten van ieder moment. En dan heb ik niet alleen over de kinderen. Orenda vond al die lieve woordjes en aandacht prachtig. Ze heeft zich keurig gedragen. Ze was lief en open naar iedereen. Als ze iets deed wat niet mocht, corrigeerde ik haar en ze gehoorzaamde meteen. Wat natuurlijk de volledige compimenten van de volwassenen opleverde. Mijn reactie hierop was simpel: "Dat is het karakter van een witte herder." "Daar staan ze om bekend", zei Linda altijd.
Na ongeveer een half uurtje ben ik weer naar huis gegaan, omdat ze anders te moe werd van al die prikkels. Orenda was het hier niet mee eens. Ze was dan ook zo koppig als een ezel, de terugweg. Eenmaal thuisgekomen heeft ze haar bak met brokken opgegeten en daarna 2 uren achtereen geslapen. Dus eh.... Jammer Orenda, maar ik ben niet voor niets Alfa, hahaha.

Deze week heb ik een nieuwe uitdaging voor haar: verkeer. Maar eerst lekker genieten van mem en oma.

Groetjes, Linda haar meiden.

Week 7 O-NEST VOM TERLÜNER SCHLOSS

Hallo,

Even weer een up-date over Orenda.

Ze is nu 7 weken oud en 6 kilogram zwaar. Het is een vrolijke en open tante naar iedereen.

Er ontgaat haar niks. Ze hoort en ziet alles. Ze is heel leergierig en wil graag voor je en met je werken. Ze is het liefst buiten, maar 's nachts binnen natuurlijk. We gaan er reeds op uit. Ze loopt aan de riem alhoewel ze zelf liever alleen op onderzoek uit gaat.

Je moet wel duidelijk grenzen stellen, anders "loopt ze over je heen". Het is echter een schat. Een échte teddy-beer, qua knuffelgehalte.

Nou, dit was het voorlopig weer.

Groetjes, van Linda haar meiden.

Geertje.

Week 6 O-NEST VOM TERLÜNER SCHLOSS

Deze week stond echt in het kader van de groei.

Lichamelijk wordt Orenda, zoals ze liefdevol door Geertje en mij wordt genoemd, duidelijk al een hele dame.

Ze is mooi lang gebouwd en het pigment is ook mooi zwart.

Qua karakter groeit ze ook steeds meer en laat zich niet zomaar dingen uit haar koppie praten.

Wat een alerte tante, die werkelijk niets ontgaat. Niet dat ze overal gelijk op af gaat, maar ze volgt werkelijk alles.

Even op de arm voor ‘kop foto’s, vloog er een vogel over en meteen keek ze deze met gespitste oortjes achterna.

Ze schroomt ook niet om mama of oma uit te dagen.

Al is mama meer een speelkameraadje en doet oma de opvoeding. Best of both worlds … is hier zeker van toepassing.

Maar wat mooi om te zien!

Tijdens het spelen laat ze zien dat ze een pup met de nodige power is.

Een hondje waar straks zeker iets mee gedaan moet worden.

Ze is alert, bijdehand en zeker heel gericht op mensen en wil wel wat doen.

Daarom zou ze heel geschikt zijn om gehoorzaamheidstraining, behendigheid of zelfs IPO mee te doen.

Ze is wel een dame die goed en consequent opgevoed moet worden, anders neemt ze een loopje met je.

Maar verder is het een schatje, die je hart steelt.

We hebben deze keer wat kopfoto’s gemaakt en ook een poging gedaan om zgn. standfoto’s te maken.

Tja, aangezien ik niet de expert ben, heb ik maar gedaan wat Orenda toeliet, want deze dame had er duidelijk geen zin in om in stand te staan.

Gek doen en spelen was meer wat ze in haar koppie had.

Bovendien was er bezoek en waren al die schoenen en veters ook best interessant.

Eenmaal op de tafel gezet, bleek dat ze ook toen het niet echt in haar koppie had om zich in stand te laten zetten, dus moeten jullie het doen met de foto’s die we wel konden maken.

Ze heeft een mooie lange rug, donker pigment en een mooie uitdrukking.

Eigenlijk zou ik de woorden van Linda willen gebruiken, die zou zeggen; “Het is een plaatje!”

Kortom, Orenda doet het uitstekend.

Deze week wordt ze tevens ingeënt en gechipt.

Wat vliegt de tijd.

Geertje, geniet nog maar even goed van deze ‘powergirl’, want voor je het weet verlaat ze het nest …

Groetjes, Jeanette

Zusje van Linda

Week 5 O-NEST VOM TERLÜNER SCHLOSS

Ik was natuurlijk heel erg benieuwd hoe de kleine Orenda in de afgelopen weken was gegroeid.

Daarom wilde ik graag even met mijn man Bennie bij Geertje en de meiden langs.

Al had ik haar nog gezien toen ze 2 en 3 weken oud was, was ik toch blij verrast te zien hoe ze in de tussenliggende tijd alwéér veranderd was.

Vanwege het mooie weer lag Orenda samen met mama Aïsha en oma Sierra lekker buiten te slapen, omdat ze daarvoor nog lekker buiten had gespeeld.

Na wat foto’s te hebben genomen, werd ze toch wakker en kwam nieuwsgierig overeind.

Ik wilde haar natuurlijk op de arm hebben om te kunnen knuffelen, wat ze zich even liet welgevallen.

Maar toen wilde ze duidelijk op de grond gezet worden.

Wat heerlijk om te zien hoe open en vrij ze op Bennie afging, die foto’s van haar maakte.

Nieuwsgierig stapte ze op de camera af, totaal niet onder de indruk van het apparaat of van onze aanwezigheid.

Ook luisterde ze even later heel aandachtig naar geluiden in het steegje achter huis.

Duidelijk alert op haar omgeving!

Ze stapte heel makkelijk en open op allerlei dingen af.

Alles was leuk om te onderzoeken of te bekijken wat ze ermee kon doen, al bleven onze veters in de schoenen ongemoeid.

Het was leuk te zien dat ze al enigszins een ‘will to please’ vertoonde, precies zoals Linda weer had gehoopt met dit nestje te fokken.

Dit deed mij goed om te zien.

Ondanks dat Orenda zonder broertjes en zusjes opgroeit, leek ze helemaal in haar element.

Daarom wil ik Geertje alvast bedanken voor de goede zorgen, de inzet, tijd en energie die ze in de kleine Orenda heeft gestoken.

De kleine is nog geen 5 weken oud, maar weegt toch al 3751 gram, nog even en ze kan langzaam op brok overgaan.

Dus Geertje! Dat heb je weer super gedaan, meid.

Al was het met ‘kunst en vliegwerk’, vanwege de vele flesvoedingen.

Onze dank voor je goede zorgen!

Wat ook geldt voor Aïsha, die na de keizersnede toch weer snel ter been was en weer als vanouds is geworden.

Wel voelt het wat vreemd om dit pupje te zien; achteraf blijkt ze het laatste Terlüner Schlossje te zijn, die Linda heeft gefokt.

Hoe speciaal is dit kleintje eigenlijk al geworden! En hoe speciaal Orenda ook ooit voor ons allemaal zal blijven.

Ter herinnering aan onze lieve Linda, die alle nestjes altijd met zoveel passie en grote liefde heeft gefokt …

Lieve groetjes, Jeanette

Zusje van Linda

Week 3 O-NEST VOM TERLÜNER SCHLOSS

In verband met het overlijden van Linda is het momenteel vrij lastig om wekelijks een (p)update te maken. Ik ervaar het als bijzonder emotioneel in deze, voor ons donkere, tijden. Toch zal ik proberen u zo goed mogelijk op de hoogte te houden.

Omdat Geertje dagelijks in contact is met ORENDA, heeft zij een stukje geschreven voor op de site:
 

Linda gaf jullie wekelijks een (p)update over haar nest met pupjes. Ook al heb ik zelf geen computer en heeft Aïsha maar één pupje, toch wil ik haar traditie voort zetten. Vandaar ik Ben gevraagd heb om dit voor mij te doen.

Het bijzondere hiervan is dat Linda in mijn leven kwam toen Sierra 7,5  week was. Nog een pupje dus. De eerste generatie. Toen Linda uit mijn leven ging, was het weer met een pupje, maar nu de derde generatie, kleindochter van Sierra.

De kleine meid heet ORENDA (= magische krachten). Nouja, wat heet klein: ze weeg inmiddels 2510 gram en is vandaag 3 weken en 2 dagen oud. Ze is inmiddels uit de werpkist naar de keuken verhuisd. Het gaat prima en ze is kerngezond.
ORENDA is een vrolijke, blije pup. Bij herkenning en aandacht gaat ze kwispelen en je likken. Duidelijk een trekje van moeder, maar ook haar vader is een leuke hond qua karakter. Ze kan echter, als ze haar zin niet krijgt ook wel eens grommen. Dan wijkt moeder Aïsha naar haar moeder Sierra. Zoiets als: en nu??? Sierra lost het perfect op door haar letterlijk te laten zien hoe ze daarmee om moet gaan en het werkt. Op die manier leert ORENDA van moeder en oma wat haar mogelijkheden, maar ook grenzen zijn de hondenwereld.
Voorlopig wilde ik het hierbij laten.

Groeten, Geertje, Sierra, Aïsha en Orenda: met andere woorden: Linda haar meiden!
 

Hieronder een fotoreportage van vrijdag 2 augustus:

Geboorte O-NEST VOM TERLÜNER SCHLOSS

Het is een beetje bevreemdend om een (p)update te maken van de verslagen van Jeanette en Geertje, maar voor 't eerst in m'n leven kon ik niet bij de geboorte van mijn eigen nest zijn. Maandag 8 juli ging Jeanette naar Geertje om dat de temperatuur al behoorlijk aan het dalen was, maar Aïsha liet de dames wachten tot woensdag 10 juli, precies op de uitgerekende datum. Toen werd ik door Jeanette gebeld met de mededeling dat ze een paar persweeën had gehad, maar dat er verder eigenlijk niks gebeurde. Op mijn advies hebben ze haar voor een rondje mee naar buiten genomen en daarna kreeg ze inderdaad weer een paar persweeën. Daarna werd ik weer gebeld door Jeanette dat ze helemaal groen werd van achteren. Toen gingen bij mij de alarmbellen rinkelen, van "ik denk dat het beter is als er een rit naar de dierenarts gemaakt wordt", waarna Geertje in allerijl mijn auto heeft opgehaald en zij met Jeanette naar het Dierenziekenhuis Drachten zijn geracet. Dit bleek de enige juiste beslissing te zijn, want het werd een keizersnede. Het pupje had het knap benauwd, maar ook Aïsha heeft gevaar gelopen, want eigenlijk stond haar baarmoeder op knappen. Geertje en ik hadden vooraf al besloten, dat mocht het een keizersnede worden, dat wij haar zouden laten steriliseren, dus ook dat is gebeurd.

Op het moment dat haar baarmoeder geopend werd, bleek dat er maar één pupje in zat, een hele dikke vette teef van 730 gram, die sowieso nooit op een normale manier geboren had kunnen worden. Ik wil hierbij naast Geertje en Jeanette ook de dierenarts en de medewerkers van Dierenziekenhuis Drachten bedanken voor hun kundige ingrijpen. 

Bij thuiskomst werd Aïsha met de minuut helderder en ook haar dochter bleek goed bij de pinken. Ze moest eerst wel even begeleid worden met het vinden van een tepel, want ook zo'n pupje heeft narcose gehad, maar door de alertheid van Geertje en Jeanette is het prima gelukt om het pupje aan het drinken te krijgen. Ook werd Aïsha in eerste instantie door haar moeder Sierra, die haar liet zien hoe je het pupje zich laat ontlasten, een prachtig proces. Het duurde maar even en toen viel het kwartje en liet ze haar moeder merken dat ze zich er alleen mee zou redden.

Jeanette en Geertje hebben deze nieuwe boreling de prachtige naam ORENDA gegeven. Dit betekent "magische krachten" in de Iroquois taal (Indiaanse taal).

De volgende ochtend bleek dat ze zich prima redde, want toen was haar gewicht al 747 gram, dus een gewichts toename van 44 gram, wat dit moet worden, gaan we beleven. Een dame met pit!

Dit hondje is al voorzien van een baasje.

Hieronder een beeldverslag.

Nestverwachting O-NEST VOM TERLÜNER SCHLOSS

Op 8 mei 2013 zijn Geertje en ik met DOHATE, oftewel Aïsha, naar de prachtige ENZZO gereden voor een dekking en deze is prima gelukt. Ik was heel erg blij, want ENZZO is de jongste niet meer. Hij is een heel mooi gebouwde reu van de oude garde, die nog steeds met zijn bijna 11 jaar behendigheid doet (!) In zijn tijd werden de honden nog niet geröntgend op ED, maar een hond die op zo'n hoge leeftijd nog steeds aan hondensport doet, zal geen ED hebben. ENZZO heeft wel een mooie HD A en is bij de ZWHVN goedgekeurd als dekreu. Hij heeft een prachtig hoofd, een super pigment en een gouden en rustig karakter en ook AÏSHA is een hele fijne open, sociale en rustige hond. Aïsha is zowel op HD als ED geröntgend en heeft ook een mooie HD A en ED 0 en heeft een prima karaktertest afgelegd tijdens onze Inventarisatiekeuring. Ik verwacht uit deze combinatie dan ook hele open en mensgerichte hondjes, die zeer geschikt zullen zijn als fijne huiskameraad met een grote "will to please".

Als alles goed gaat, zullen de pupjes rond 10 juli worden geboren. Deze pupjes zullen geen lijder kunnen zijn van het MDR1 gen defect en zijn DM vrij.

Serieuze liefhebbers kunnen  mailen naar [e-mailadres niet meer beschikbaar ivm overlijden].

ENZZO OF HAELY'S FUTURE
DOHATE VOM TERLÜNER SCHLOSS